Problemy pielęgnacyjne u chorego na FOP: Ryzyko zaostrzenia się choroby
Dzisiaj wpis przeznaczony będzie dla pielęgniarek. Nie oznacza to jednak, że nie możecie go przeczytać ;) Poniżej zamieszczam pierwszy z problemów pielęgnacyjnych w procesie pielęgnowania chorego na postępującą fibrodysplazję kostniejącą.
Pewnie wielu z "niemedycznych" będzie się zastanawiało co to takiego proces pielęgnowania? Otóż jest to metoda pracy pielęgniarki, którą można zastosować w każdej sytuacji. Pielęgniarka po zebraniu wywiadu od pacjenta, a także jego obserwacji, mniej więcej już wie z czym on może mieć największy problem lub problemy. Wówczas samodzielnie planuje swoje działania i realizuje je wraz z pacjentem, dążąc do rozwiązania problemów pacjenta lub przynajmniej ich zmniejszenia. Proces pielęgnowania jest podstawą ciągłej, dynamicznej i holistycznej, czyli całościowej opieki nad pacjentem. Wszystko jest dokumentowane, a skuteczność działań bieżąco oceniana.
PS. Mile widziane uwagi dotyczące opracowania ;)
Pewnie wielu z "niemedycznych" będzie się zastanawiało co to takiego proces pielęgnowania? Otóż jest to metoda pracy pielęgniarki, którą można zastosować w każdej sytuacji. Pielęgniarka po zebraniu wywiadu od pacjenta, a także jego obserwacji, mniej więcej już wie z czym on może mieć największy problem lub problemy. Wówczas samodzielnie planuje swoje działania i realizuje je wraz z pacjentem, dążąc do rozwiązania problemów pacjenta lub przynajmniej ich zmniejszenia. Proces pielęgnowania jest podstawą ciągłej, dynamicznej i holistycznej, czyli całościowej opieki nad pacjentem. Wszystko jest dokumentowane, a skuteczność działań bieżąco oceniana.
PS. Mile widziane uwagi dotyczące opracowania ;)
Problem pielęgnacyjny
(Diagnoza pielęgniarska)
|
Cel działania
|
Zaplanowane działania
|
Realizacja zaplanowanych działań
|
Ocena efektywności działań
|
Ryzyko zaostrzenia się kostniejącego zapalenia mięśni
|
Zapobieganie zaostrzeniom choroby.
|
Niwelowanie czynników ryzyka wystąpienia zaostrzenia, a także ochrona przed nimi:
- urazy, uderzenia, skaleczenia, złamania, zwichnięcia, skręcenia,dyslokacje, nieostrożne poruszanie się, sporty kontaktowe np. piłka nożna, koszykówka,
- operacje chirurgiczne za wyjątkiem tych ratujących życie, - wykonywanie zastrzyków domięśniowych - antybiotyki, leki przeciwbólowe, szczepionki (szczepienia wykonywane są w ostateczności, kiedy istnieje realne zagrożenie poważnej choroby zakaźnej); po wstrzyknięciu zaleca się wykonać okład z lodu przez około 12-24 godziny od iniekcji, - wykonywanie zastrzyków dentystycznych i ekstrakcji zębów, nieumiejętna intubacja (mało subtelne manewry anestezjologiczne), - przeciążenie fizyczne, przetrenowanie i inwazyjne badania np. na skutek intensywnej fizjoterapii - naciąganie mięśni, dostawowe podawanie leków, czy też biopsje mięśni, - infekcje przebiegające z gorączką, zmęczenie, - noszenie za ciasnych ubrań, obuwia i opasek, a także gorsetów modelujących sylwetkę i korygujących postawę, a także wywieranie innych nacisków na ciało.
Informowanie pozostałych członków zespołu terapeutycznego na temat choroby pacjenta i procedur oraz czynności będących dla niego zagrożeniem.
|
Realizacja według planu: informowanie pacjenta i pozostałych członków zespołu leczniczego na temat specyfiki choroby i niwelowania czynników ryzyka zaostrzenia.
Towarzyszenie, pomoc i asekuracja podczas aktywności w ciągu dnia oraz podczas badań diagnostycznych.
Podawanie leków według zleceń lekarza prowadzącego.
|
Np. Pacjent jest świadomy zagrożeń płynących z nieostrożnych manewrów. Zna czynniki ryzyka zaostrzenia choroby i potrafi im przeciwdziałać.
|
Komentarze
Prześlij komentarz