Powszechna Deklaracja Praw Seksualnych

Któż ją zna? Prócz seksuologów, seks-terapeutów, psychiatrów, czy psychologów? Chyba jedynie ci, którzy interesują się problematyką seksualności. Ja po raz pierwszy się z nią spotkałam na (dopiero!) 4. roku mojego licencjatu z pielęgniarstwa, gdy pisałam swoją pracę dyplomową na temat zaburzeń psychoseksualnych. Na ginekologii, położnictwie, psychiatrii i psychologii o dziwo nikt nas o tym nie poinformował. Czyżby ze wstydu? Może. Jednak tak się stało, że wygrzebałam w Internecie Deklarację. Znam ją i wiem gdzie szukać informacji o podobnych zagadnieniach. Teraz jestem na studiach magisterskich. W nadchodzącym semestrze będzie seksuologia. Ciekawe, czy wyposażą nas w wiedzę o prawach seksualnych… Tymczasem zanurzcie się w tej jakże pożądanej dawce informacji J

Powszechna Deklaracja Praw Seksualnych przyjęta została podczas 14. Światowego

Kongresu Seksuologów w Hongkongu 26 sierpnia 1999 roku. W maju 2002 r. została

opublikowana przez profesora Marca Gana, prezydenta Światowego Towarzystwa

Seksuologicznego, a następnie przyjęta i rekomendowana przez Światową Organizację

Zdrowia w 2002 r.

Istota Deklaracji oparta jest na trzech filarach:

I.     Seksualność jest integralną częścią osobowości każdej istoty ludzkiej. Jej pełny rozwój zależy od zaspokojenia podstawowych ludzkich potrzeb, takich jak pragnienie kontaktu, intymności, ekspresji uczuć, przyjemności, czułości i miłości. 

II.    Seksualność kształtuje się w wyniku wzajemnych relacji pomiędzy osobą a strukturami społecznymi. Pełny rozwój seksualności ma zasadnicze znaczenie dla indywidualnego, międzyludzkiego i społecznego dobra. 

III.    Prawa seksualne są uniwersalnymi prawami człowieka bazującymi na niezbywalnej wolności, godności i równości wszystkich istot ludzkich. Ponieważ zdrowie jest fundamentalnym prawem człowieka, tak samo podstawowym prawem człowieka musi być jego zdrowie seksualne. W celu zapewnienia zdrowego rozwoju seksualności jednostek ludzkich i społeczeństw następujące prawa seksualne muszą być uznawane, promowane, szanowane i bronione przez wszystkie społeczeństwa wszystkimi środkami. Zdrowie seksualne zależy od uznawania, respektowania i stosowania tych praw:

1. Prawo do wolności seksualnej. Wolność seksualna obejmuje indywidualną możliwość wyrażania pełni potencjału seksualnego, wyklucza jednak wszelkie formy seksualnego przymusu, wykorzystywania i nadużyć w jakimkolwiek czasie i sytuacji życiowej.

2. Prawo do seksualnej odrębności, integralności i bezpieczeństwa cielesnego. Prawo to mówi o możliwości podejmowania niezależnych decyzji dotyczących życia seksualnego, zgodnych z własną moralnością i obowiązującą etyką. Obejmuje ono również sprawowanie kontroli nad własnym ciałem i czerpanie z niego zadowolenia oraz wolność od torturowania, okaleczania i jakiejkolwiek przemocy.

3. Prawo do prywatności seksualnej. Obejmuje ono prawo do indywidualnych decyzji i zachowań w sferze intymnej w stopniu, w jakim nie narusza to seksualnych praw innych osób.

4. Prawo do seksualnej równości. Odwołuje się ono do wolności od wszelkich form dyskryminacji, niezależnie od płci, orientacji seksualnej, wieku, rasy, klasy społecznej, religii ani fizycznej albo emocjonalnej niepełnosprawności.

5. Prawo do seksualnej przyjemności. Przyjemność seksualna, włączając w to zachowania autoerotyczne, jest źródłem fizycznego, psychologicznego, intelektualnego i duchowego dobra.

6. Prawo do emocjonalnego wyrażania seksualności. Wyrażanie seksualności obejmuje więcej niż przyjemność erotyczną lub zachowania seksualne. Osoby mają prawo do wyrażania swojej seksualności poprzez komunikowanie się, dotyk, wyrażanie uczuć i miłość.

7. Prawo do swobodnych kontaktów seksualnych. Oznacza ono możliwość zawarcia związku małżeńskiego lub niezawierania go, przeprowadzenia rozwodu i ustanawiania innych odpowiedzialnych związków seksualnych.

8. Prawo do podejmowania wolnych i odpowiedzialnych decyzji, co do posiadania potomstwa. Obejmuje ono prawo do decyzji o posiadaniu potomstwa, jego liczbie, różnicy wieku pomiędzy potomstwem oraz prawo pełnego dostępu do środków regulacji płodności.

9. Prawo do seksualnej informacji opierającej się na badaniach naukowych. Prawo to mówi, że informacje na temat seksualności człowieka muszą się opierać na wynikach rzetelnych i nienaruszających zasad etycznych badań naukowych i powinny być rozpowszechniane na wszystkich poziomach społecznych.

10. Prawo do wyczerpującej edukacji seksualnej. Edukacja seksualna jest procesem trwającym przez całe życie i powinny być w nią włączone wszystkie instytucje społeczne.

11. Prawo do opieki zdrowotnej w zakresie zdrowia seksualnego. Opieka w zakresie zdrowa seksualnego powinna być dostępna i służyć zapobieganiu i leczeniu wszelkich problemów, chorób i zaburzeń seksualnych.
 

Prawa seksualne są fundamentalnymi i uniwersalnymi prawami człowieka!

Deklaracja pochodzi ze strony Fundacji Promocji Zdrowia Seksualnego >> tutaj