Zespół Fregoliego - wszyscy ludzie to ta sama osoba...
Zespół Fregoliego
jest rzadkim zaburzeniem urojeniowym, zaliczanym do zaburzeń związanych z błędną identyfikacją, które polega na przekonaniu człowieka, że
wszyscy ludzie pojawiający się na jego drodze, w rzeczywistości są jedną i tą
samą osobą, jedynie zmieniającą swoją charakteryzację, wizerunek. Najczęściej
wiążą się z urojeniami prześladowania (np. śledzenie przez kogoś, obserwowanie,
kontrolowanie). Nazwa zespołu pochodzi od nazwiska aktora – Leopoldo Fregoliego
– mistrza w zmienianiu własnego wizerunku scenicznego.
Dlaczego
dochodzi do takich osądów?
Przyczyny takiego stanu psychicznego mogą
wynikać nie tylko ze specyfiki zaburzeń psychicznych, ale mieć również swoje
podłoże w schorzeniach neurologicznych. Dotychczas jeszcze brakuje pewności co
do etiologii zaburzenia.
Po czym poznać zespół?
Zespół Fregoliego
należy do grupy zaburzeń paranoidalnych, czyli zaburzeń przejawiające się
między innymi urojeniami i/lub omamami.
Przypominam:
Urojenia są zaburzeniami
treści myślenia polegającymi na ujawnianiu fałszywych przekonań, błędnych
sądów, których nie da się wyperswadować, zaprzeczyć im i oddalić, mimo
przedstawiania sensownych, logicznych i realnych dowodów na ich irracjonalność.
Omamy, zwane
też halucynacjami, to spostrzeżenia zmysłowe, które pojawiają się bez
wystąpienia zewnętrznego bodźca. Dotyczą wzroku, słuchu, smaku, węchu i dotyku.
To dziwne „złudzenia” odbierane jako „prawdziwy bodziec”, np. odczuwanie
robaków pod skórą, czucie woni stęchlizny, widzenie „kogoś kogo nie ma”, czy
wreszcie słyszenie głosów.
Charakterystycznym
jest wypowiadanie opinii przez chorego, że otaczający ją ludzie – nawet bliscy –
to jedna i ta sama osoba, tylko w innym przebraniu, zmieniająca swój wygląd. To
objaw urojeniowy, ponieważ człowiek ujawnia zaburzenia treści myślenia, których
nie „daje sobie przetłumaczyć”, że są nieprawdziwe. Co gorsza, taka próba „preswazji”
budzi w niej poczucie niezrozumienia, frustracji, brak poczucia bezpieczeństwa,
co może stać się źródłem zaburzeń zachowania, włączając w to agresję i
autoagresję.
W zespole
tym urojenia mają charakter ksobny, czyli odnoszą własne myśli do swojej osoby.
Myśli te są jednak irracjonalne, nieprawdziwe, błędne, czyli zaburzone. Ludzie
uważają, że cały świat jest nastawiony przeciwko nim i, że każdy chce im
wyrządzić krzywdę. Takie myślenie wiąże się z wcześniej wspomnianymi urojeniami
prześladowczymi.
Jak pomóc choremu?
Leczenie
opiera się na farmakoterapii łagodzącej objawy wytwórcze, poprzez podawanie
leków przeciwpsychotycznych oraz psychoterapii - wtedy gdy zaburzenie pojawia się
na tle psychicznym. Jeśli zespół wynika z zaburzeń neurologicznych, zaliczanych
do zaburzeń organicznych, wówczas terapia musi być rozważona w oparciu o
historię choroby, z uwzględnieniem uszkodzenia mózgu.
******
Historia zdjęcia...
... To rzeźba na jednym
z murów otaczających piękny, kamienny domek w toskańskim miasteczku - Arezzo.
Miasteczko słynie z niebanalnego klimatu i historii. Tam piłam najlepszą kawę w
życiu i odkrywałam najskrytsze zakamarki z dwoma szalonymi kobietami - Madzią i
Asią, a także Mamą i gronem pedagogicznym z II LO w Nowym Sączu. Serdeczne
pozdrowienia dla przewodnika - pana Jarka - który przekazywał nam tyle
ciekawostek, że trudno było je wszystkie zapamiętać. Chętnie bym wróciła
do Arezzo, zwłaszcza na pochyły ryneczek. Więcej o miasteczku >> tutaj
Komentarze
Prześlij komentarz