Anatomia narządów płciowych żeńskich i męskich. Cykl reakcji seksualnych

Słówko o naszej anatomii i fizjologii, by nie powstawały mity :)

Narządy płciowe żeńskie

         Narządy płciowe żeńskie dzielimy na zewnętrzne i wewnętrzne. Do tych pierwszych zaliczamy srom niewieści – wzgórek łonowy, wargi sromowe większe
i mniejsze, łechtaczkę, przedsionek pochwy, opuszkę przedsionka i gruczoły przedsionkowe. Wewnętrzne to jajniki, jajowody, macica i pochwa.

         Jajniki występują parzyście i znajdują się w jamie miednicy. Ich główną funkcją jest wytwarzanie hormonów płciowych – estrogenów, progesteronu i androgenów. Znajdują się w nich pęcherzyki jajnikowe, z których co miesiąc jeden dojrzewa i w fazie owulacji przemieszcza się do jajowodu, gdzie już jako komórka jajowa jest gotowy do zapłodnienia.

         Jajowód to „tunel” łączący jajniki z macicą. W nim dochodzi do zapłodnienia. Dzięki ruchom perystaltycznym i ruchom rzęsek, możliwa jest wędrówka komórki jajowej.

         Macica to narząd mięśniowy o kształcie gruszki. Jej błona śluzowa podatna jest na zmiany hormonalne podczas cyklu miesiączkowego. Rozróżniamy w niej poszczególne części: dno, trzon, cieśń i szyjka macicy.

         Przewodem łączącym macicę z przedsionkiem pochwy jest elastyczna, mięśniowo-błoniasta pochwa. Stanowi ona drogę wypływu krwi miesiączkowej oraz kanał rodny. Na przedniej ścianie pochwy, dwa centymetry od wejścia do pochwy znajduje się ośrodek zmysłowy, zwany punktem G (Grafenberga). Kolejny taki ośrodek bywa ulokowany na tylnej ścianie pochwy. Miejsca te są bardzo wrażliwe na stymulację. U dziewic jest przesłonione błoną dziewiczą, zwykle kształtu półksiężycowatego.

         Srom niewieści to kilka struktur anatomicznych: wzgórek łonowy przechodzący w dwie wargi sromowe większe, na których w okresie dojrzewania wyrastają włosy łonowe, łechtaczka, której budowa przypomina strukturę męskiego prącia (notabene jest również ośrodkiem zmysłowym, podobnie jak punkt G), wargi sromowe mniejsze (okryte wargami sromowymi większymi) oraz przedsionek pochwy między nimi.  Do przedsionka tego uchodzą przewody gruczołów Bartolina, które wytwarzają śluz.

         Na uwagę zasługuje jeszcze flora bakteryjna pochwy. Tworzą ją m. in pałeczki bakterii kwasu mlekowego, w związku z tym pH pochwy jest kwaśne, co warunkuje ochronę przed infekcjami. Do narządów płciowych żeńskich zalicza się jeszcze gruczoły piersiowe.

Narządy płciowe kobiet

<źródło: promama.pl>

Narządy płciowe męskie

         Narządy płciowe męskie również dzielimy na zewnętrzne i wewnętrzne. Jądra, najądrza, nasieniowody, pęcherzyki nasienne i gruczoł krokowy, to narządy wewnętrzne. Prącie, cewka moczowa i worek mosznowy z kolei, są narządami zewnętrznymi.

         Jądra to gonady, produkujące hormony płciowe (androgeny, w tym testosteron)
i plemniki. Najądrze, to struktura przypominająca kaptur, który okrywa jądro od góry
i tyłu. Jest magazynem plemników i produkuje wydzielinę, dzięki której plemniki dojrzewają. Łącznikiem najądrza z cewką moczowa są nasieniowody. Nasieniowody
z prawego i lewego jądra przechodzą w odpowiednie im bańki nasieniowodu, do których uchodzą pęcherzyki nasienne, produkujące „odżywkę” dla plemników.

         Następnie nasieniowód wnika do gruczołu krokowego, zmieniając swoją nazwę na przewód wytryskowy. Ten z kolei uchodzi do cewki moczowej. Gruczoł krokowy wytwarza wydzielinę stanowiącą 1/5 spermy. Jest ona mętna, biaława, o zasadowym pH, specyficznym zapachu i bogata w prostaglandyny i enzymy.

Narządy płciowe mężczyzn

         

<źródło: zdrowastrona.pl>

Prącie to zewnętrzny narząd kopulacyjny mężczyzn, składający się z nasady 

i części ruchomej. Przebiega przez niego ostatni odcinek cewki moczowej. Jej ujście znajduje się na żołędzi prącia. Po obu stronach cewki są ciała jamiste, a pod nią pojedyncze ciało gąbczaste, tworzące żołądź. Podczas erekcji następuje napływ krwi tętniczej do ciał jamistych, a odpływ krwi żylnej jest utrudniony (ucisk naczyń), co jest odczuwane jako zesztywnienie. Żołądź prącia okrywa fałd skóry, zwany napletkiem.

         Do zewnętrznych narządów płciowych, zaliczamy jeszcze mosznę. Jest to worek skórny, podzielony na pół szwem moszny. Znajdują się w niej jądra. Dzięki niej możliwa jest regulacja temperatury w worku mosznowym. Moszna jest odpowiednikiem warg sromowych większych u kobiet. Skóra worka mosznowego pokryta jest włosami.

Strefy erogenne

Omawiając zagadnienia anatomiczne, warto jeszcze wspomnieć o lokalizacji stref erogennych u obu płci. U kobiet tymi miejscami są: okolice intymne, piersi, uda, kolana, kostki, okolice bioder, szyi, zgięć łokciowych, pośladków, kręgosłupa i pach. Natomiast u mężczyzn są to: genitalia, okolice pośladków, bioder, sutków, kręgosłupa, barków i uszy.

      

<obrazki stref erogennych: interia.pl>

Cykl reakcji seksualnych

Cykl reakcji seksualnych to jedno z zagadnień psychofizjologii seksualnej. Dla zrozumienia później opisywanych zaburzeń, warto przybliżyć podstawowe informacje
z tego zakresu. Zwykle jest to cykl czterofazowy:

 1.    FAZA PODNIECENIA – powodują ją bodźce fizyczne (głaskanie, masaż erotyczny, petting) i psychiczne (fantazjowanie, rozmowy o tematyce erotycznej); wzmaga się potrzeba podjęcia aktywności seksualnej; u obu płci następuje erekcja brodawek sutkowych, przyspieszenie akcji serca i oddechu, wzrost ciśnienia 
i napięcia mięśniowego; u kobiet: zaróżowienie skóry, wzrost napięcia mięśni pochwy, lubrykacja, nabrzmienie łechtaczki i warg sromowych mniejszych, rozchylenie się warg sromowych większych, wzrost pobudliwości macicy; u mężczyzn: stopniowa erekcja prącia, uniesienie jąder.

2.    FAZA PLATEAU (czyt. plato)– podniecenie wzbiera na sile, co utrzymuje się jednak przez niedługi okres; dodatkowo u mężczyzn: powiększenie jąder o około 50% i pojawienie się wydzieliny z cewki moczowej, zawierającej plemniki.

3.    FAZA ORGAZMU – apogeum przyjemności seksualnej, ulga w napięciu; pojawiają się skurcze mięśni krocza i narządów płciowych, uwydatnia się rumień na ciele.

4.    FAZA ODPRĘŻENIA – rozluźnienie ciała, ogólne dobre samopoczucie;
u kobiet: zdolność do osiągnięcia kilku orgazmów bez okresu refrakcji, u mężczyzn: czasowa niezdolność do ponownego wzwodu i orgazmu.